ماهیگیر

ماهیگیر

امروز در میان امواج خروشان دریا به دنبال صفحات گمشده ی روزگارم می گشتم. روزگاری که داشت همه چیز خوب پیش

میرفت و به ناگاه سیاهی بر آن خیمه زد .هیچ کس از سکوت من فریاد نمی زند و هیچ فریادی سکوتم را نمی شنود.

  جامه ی ساحل بر تن کردم که در تلاطم خیزش چشمان تو پنهان شوم و کلبه ی اعجاب باورت را به تمثیل خیال سایه های

کلامت بسپارم. دلی که دیروز با دیدن یک چیدمان تحفه ی لبخند بر لبان تو خود را به قلاب صیاد دل ربایش باخت، امروز در

گوشه ای از کف دریا به اعتبار گرفتن دوباره ی دستان تو زیر سنگ های کوچک و شن هایی که از یاد رفته اند رها مانده...

انتظاری که او را تنها به مرور تصویر خیال و خاطرات با تو وا داشته و دیگر دنیایی ندارد...

دلم  فقط هوای بودنت را می خواهد امروز...

امید شجاعیان