سنگ صبور

سنگ صبور

چندیست سکوت در شبستان من بیداد می­ کند

از وحدت ثانیه­ ها می­ هراسم

باز هم آرامش، قبل از طوفانی دیگر

جنجال امواج خروشان قلب من پایانی ندارد

باز قلبم چه می­ خواهد از روح به یغما رفته­ ی من؟

چه وحشیانه چنگ می­زند یادت بر آشیانه­ ی دل

مرا به کدامین کوچه باید پناه برد که بنبست خاطرات تو نباشد؟

انگار همه­ ی دنیا جمع شده­ اند که بی تو ماندن را به رخ من بکشند

حتی باد هم زوزه می­ کشد و با من غریبانگی می­ کند

یک لحظه با تو بودن دنیای خاطرات است

من که دنیایی با تو بوده­ ام اکنون چه کنم با این همه دنیا ؟؟؟

امید شجاعیان